Zabytki
Kościół p.w. Imienia Najświętszej Maryi Panny w Harbutowicach
Kościół w Harbutowicach to późno klasycystyczna budowla z 1828 r. Zajął on miejsce wcześniejszej świątyni, która istniała już w 1325 r.(pod wezwaniem św. Michała Archanioła). Został konsekrowany w maju 1834 r. przez ks. Biskupa Tarnowskiego Franciszka Pisztka, późniejszego Arcybiskupa lwowskiego i Prymasa Galicji. Od roku 1881, dzięki staraniom czynionym w Rzymie przez proboszcza ks. Józefa Bobińskiego, kościół jest pod wezwaniem Imienia Najświętszej Maryi Panny.
Z tego starszego kościoła pochodzą zachowane cenne zabytki sztuki sakralnej, takie jak drewniana rzeźba MB z Dzieciątkiem z końca XV wieku oraz dwa gotyckie krucyfiksy z XVI w Kościół wieńczy kwadratowe prezbiterium z zakrystią. Nawa jest prostokątna z zaokrąglonymi uskokami. W bocznych elewacjach znajdują się półkoliste okna. Od frontu stoi wieża, która ma barokowy kształt. Od południa w kapliczkowej oprawie znajduje się gotycki krucyfiks oraz posąg Matki Boskiej i Św. Jana Ewangelisty.
Wewnątrz kościoła znajdują się trzy drewniane ołtarze. Główny z cudownym obrazem Matki Bożej oraz boczne poświęcone Matce Boskiej Różańcowej i św. Antoniemu. Na ścianach wiszą barokowe obrazy stacji Drogi krzyżowej. Obok klasycznej ambony z 1828 roku stoi jeszcze starsza kamienna chrzcielnica. Blisko stuletnie organy mają 16 głosów. Jeden z dzwonów pochodzi z 1557 roku.
Kościół w Krzywaczce p.w Trójcy Świętej
Kościół położony w centrum wsi , na placu otoczonym płotem na kamiennej podmurówce. Zaprojektowany według planów budowniczego Stefana Müllera z Krakowa, opracowanych w roku 1909. Kamień węgielny położono w 1911 roku, a już 4 sierpnia 1912 kościół został poświęcony.
Wejście na plac kościelny prowadzi przez główną bramę od zachodu oraz drugą od północnego-wschodu. Kościół jest budowlą założoną na planie krzyża łacińskiego, murowaną, orientowaną z delikatnym odchyleniem ku południowi, jednonawową z transeptem, z prezbiterium zamkniętym trójbocznie, przy którym od północy jest zakrystia z emporą, a od południa kaplica.
Fasada dwukondygnacyjna z dostawioną wieżą na planie kwadratu. W dolnej kondygnacji fasada artykułowana parą pilastrów w narożach, podtrzymujących profilowany gzyms. Pośrodku główne wejście do kościoła zaakcentowane schodami i monumentalnym portalem .W górnej kondygnacji fasady uwidoczniona sylwetka wieży. Na szczycie wieży wysoka iglica. Pozostałe ściany kościoła artykułowe pilastrami, podtrzymującymi niepełne belkowanie zamknięte gzymsem podokapowym. Dach dwuspadowy, nakryty dachówką.
Ponadto do ceglanych ścian kościoła autor wstawił elementy z białego, kamienia przez co nawiązał do tzw. gotyku nadwiślańskiego.
Kościół św. Zofii w Sułkowicach
Kościół świętej Zofii należący do parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sułkowicach jest jedynym rejestrowanym zabytkiem miasta.
Jest to niewielka świątynia wzniesiona w 1627 roku dzięki fundacji starosty lanckorońskiego Jana Zebrzydowskiego. Została odbudowana praktycznie od podstaw w 1825 roku i wyremontowana w 1968 roku.
We wnętrzu znajduje się ołtarz św. Zofii w stylu późnobarokowym, a także drewniane drzwi z końca XVII wieku, które zostały przeniesione ze starej świątyni parafialnej. Na drzwiach znajduje się specjalnie wyrzeźbione wgłębienie, nazywane „stopką Matki Boskiej”. Ławki w świątyni podarowane zostały w 1978 roku przez bazylikę Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w Wadowicach.
W 2017 roku kościół przeszedł gruntowny remont . W miejsce oryginalnego, starego obrazu z ołtarza, pojawił się nowy , wzorowany na bizantyńskiej ikonie przedstawiającej św. Zofię z córkami. Swoim charakterem nawiązuje do ołtarza w kościele głównym.
W podstawę obrazu wmontowane jest okrągłe tabernakulum, tak pomyślane, że drzwiczki tabernakulum są zarazem monstrancją, w której może być wystawiany Najświętszy Sakrament.
Warto też zwrócić uwagę na drewniany stół ołtarzowy, wyrzeźbiony został na nim Baranek na blacie ofiarnym z wyrażonymi symbolicznie siedmioma kroplami Krwi Chrystusowej. Autorem płaskorzeźby jest Witold Światłoń.
Ogrodzenie Kościoła parafialnego p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa z kapliczkami i posągami przy wejściu śś. Jana Nepomucena i Floriana w Sułkowicach
Główny kościół parafialny Sułkowic pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa zaczęto budować w 1938 r., jednak budowę przerwała wojna. Dokończono ją dopiero w latach 1956–64. Przed świątynią odsłonięto zarys fundamentów starszego kościoła, który rozebrano w 1968 r., a który powstał w 1618 r. Spalony w okresie „potopu” szwedzkiego, został wkrótce potem odbudowany.
Do Kościoła prowadzi brama kościelna – na jej filarach znajdują się zabytkowe, kamienne rzeźby, przedstawiające świętych Jana Nepomucena oraz Floriana
Zespół dworski w Krzywaczce: dwór, park
Dwór w Krzywaczce to klasycystyczna budowla położona w malowniczym parku krajobrazowym.
Został zbudowany w 1820 r przez Kryspina Żeleńskiego Herbu „Ciołek”. Hrabia Żeleński założył tu też park krajobrazowy z drzewostanem lipowym, dębowym i platanowym, przebudował cały folwark, a także wybudował stojący do dziś dwór, budynki gospodarcze, oficyny i browar.
Od frontu parterowy dwór ma piętrowy ryzalit z trójkątnym tympanonem, zaś od podwórza wysunięty, półkolisty ryzalit. Dodane po bokach alkierze tworzą wraz z dworem zarys podkowy. W roku 1859 dwór wraz z zabudowaniami kupił Henryk Schmidt, browarnik z Krakowa. Fakt ten został upamiętniony przez postawienie krzyża, który przetrwał do dziś.
Schmidtowie byli ostatnimi przedwojennymi właścicielami dworu . Za ich zarządu folwark świetnie prosperował aż do 1945 roku, kiedy to majątek rozparcelowano i dawny czar prysł. Po II wojnie światowej w budynku dworu znajdowała się szkoła podstawowa.
Zespół zajazdu: karczma, wozownia ze stajnią, mur z bramami
Karczma w Krzywaczce
Karczma w Krzywaczce, zwana „Pod Kogutkiem”, gości podróżnych od wieków. Pierwsze dokumenty świadczące o jej istnieniu sięgają roku 1530. Drewnianą zabudowę Karczmy Dworskiej zastąpiono w 1816 roku murowanym kompleksem, w skład którego weszły budynek karczmy, oficyna i wozownia ze stajnią. Właśnie te zabudowania podziwiać możemy obecnie. Położona niegdyś przy drodze cesarskiej, prowadzącej z Wiednia do Krakowa, a obecnie na Szlaku Papieskim (Kraków – Kalwaria – Wadowice) przyciąga niesamowitym klimatem i przesiąkniętymi historią murami, które dają chłód w upalne, letnie dni i ciepło w dni zimowe. W obecnej formie Karczma „Pod Kogutkiem” funkcjonuje od 2003 roku, kiedy to cały kompleks został gruntownie odrestaurowany i rozpoczął się mozolny proces przywracania mu formy i znaczenia z czasów dawnej świetności. W zabytkowych, klimatycznych salach, można najeść się do syta, do wyboru mając wiele staropolskich i regionalnych potraw. W Karczmie „Pod Kogutkiem” co roku obchodzone jest Święto Jarzębiny, odbywają się koncerty, pokazy kowalstwa, a także wiele innych imprez, które cieszą się wielkim zainteresowaniem zarówno mieszkańców jak też przyjezdnych gości.
